Dag 3: Sarajevo

Programma dag 3:

Tunnel onder de luchthaven: 'Tunnel van Hoop'
Cable car met Olympische bobsleebaan
Svrzo's House

Ontbijt in ons hotel.

Stipt om 08:00 uur mogen we binnen komen voor het ontbijt. Op de tafels staat er een assortiment van een 20 tal verschillende potjes. Er is amper plaats voor de borden en tassen en ander materiaal.

Enkele van de vele potjes bij het ontbijt.

Ik heb ze niet geteld, maar ongeveer 20 potjes op de tafel. Wat er in de potjes ligt, te veel om alles te proberen. Uiteindelijk een eitje laten koken. We startten onze derde dag om 09.30 uur, dus ruim tijd genoeg voor het ontbijt en om ons op te smukken. Stipt stond de bus om 09.30 uur te wachten aan het hotel.

De bus waarmede we de gehele rondrit door Bosnië Herzegovina en Montenegro rondtoeren.

Het is een bus met 35 plaatsen voor ons gezelschap van 16 personen.

Republic of Srpska.

Van een verbazing gesproken. We bezoeken nog een nieuw, voor ons onbekend, land: de 'Republic of Srpska'. Hoe men deze verzameling van republieken hier nog uit elkaar te houden is voor mij een raadsel. Wij hebben het in België al zo ingewikkeld. Wel, hier is dat onmogelijk te begrijpen. Het is hier een echt lappendeken van zogezegd onafhankelijke republieken. Srpska heeft eigen presidium, 2 vicepresidenten, 9 ministeries, etc. Ze hebben een eigen vlag, eigen kamers van volksvertegenwoordigers, ze gebruiken het Cyrillisch schrift, enz...

Luisterend naar de gids bij het standbeeld van Gavrilo Princip.

We stoppen even bij het standbeeld van de schutter Gravilo Princip die in 1914 de troonopvolger Franz Ferdinand neerschoot. Hij heeft hier een standbeeld gekregen omdat hij aanzien wordt als een vrijheidsstrijder.

Bij het standbeeld van Gavrilo Princip.

Periode 1991 - 1995 en 'Tunnel van Hoop'.

Tijdens de laatste Balkanoorlog werd de stad 3 jaar lang belegerd en was ze afgesneden van de rest van het land. De 'Tunnel van Hoop' onder de luchthaven werd in 1993 op 4 maanden gegraven door het Bosnische leger en redde de inwoners van de hongerdood. Het was de levenslijn voor de stad gedurende het driejarige beleg tijdens de oorlog. De tunnel had een lengte van 800 meter, en was 1,6 meter hoog en 1,2 meter breed.

Ingang van het museum van de tunnel of hope.

De locatie dicht bij het vliegveld was een van de redenen waardoor de tunnel relatief ongeschonden bleef. Een leger zal een vliegveld niet vaak bombarderen omdat ze er zelf gebruik van kunnen maken. Het huis waarin de toegang van de kelder in de kelder lag, is tegenwoordig een museum over de belegering van Sarajevo. Ook een deel van de tunnel, een goede 20 meter, kan worden bezocht. We bekijken een film van 18 minuten over de beschieting en de verschrikkelijke beproeving van de bevolking van Sarajevo.

In de tuin van het museum staan nog herinneringen aan deze belegering.

In de tuin van het museum van de 'Tunnel van de Hoop'.

Bron van iets.

Onze Bosnische gids had nog iets in petto. Een bezoek aan en bron van iets. Men kon er per paardenkar of met de bus naar toe rijden. Ik begreep het niet al te best. Sommigen met de paardenkar en wij met de bus. Hierachter een foto van 2 zwanen in een plas die iets met de, of een, bron te maken heeft. Veel bronnen hebben we niet opgemerkt.

We hebben gebruik gemaakt om een cappuccino te bestellen tot de paardenkarren toekwamen.

Middaglunch.

Na deze bezienswaardigheid, tijd voor onze middaglunch in een plaatselijke haciënda. Kalfsvlees met aardappel, plus dessert. Het was een lekkere maaltijd in openlucht met mals kalfsvlees.

Olympische Winterspelen.

Veel van de faciliteiten van de spelen zijn er niet meer over door de Balkanoorlog. Het zijn nu vervallen skioorden. Het heeft iets weg van een spookdorp. De oude bobsleebaan is nog redelijk intact, maar toch in een verregaande toestand van verval. Tijdens de oorlog is ze gebruikt door sluipschutters. Tegenwoordig staat ze vol met straatkunst (?) en graffiti.

Cable car.

We gebruiken de moderne cable car om naar boven te geraken. Hier is een panoramisch uitzicht over Sarajevo. Maar het merkwaardige hiervan is dat we de oude olympische bobsleebaan kunnen bewonderen.

De Olympische ringen boven op de heuvel en bij de bobsleebaan.

Uitzicht over de stad, maar veel is er niet van te zien. Een minder goed gelukte foto.

Kabelbaan bracht ons naar boven.

Cable car

Panorama over Sarajevo

Cable car gebruikt tijdens de Olympische winterspelen in 1984.

HOBO gezelschap op de bobsleebaan, gebruikt tijdens de Olympische Winterspelen van 1984.

Bobsleebaan, gebruikt tijdens de Olympische Winterspelen van 1984.

Nog de HOBO groep op de bobsleebaan.

Hallo!

Op de Olympische bobsleebaan.

Olympische bobsleebaan, nu vol met graffiti.

No pain, no gain, of, il faut souffrir pour etre heureux.

Om de bobsleebaan te bezoeken, wandelen we een heel eindje in dalende lijn. Dat betekent even ver terug omhoog. Dat was nog een stevige wandeling, maar rustig aan en dan lukt het wel.

Door het bos, terug naar boven.

Svrzo's house.

De plaatselijke gids had nog een bezoek voorzien aan een synagoge en/of een moskee. Door werkzaamheden en nog een andere reden, was dit niet mogelijk. Voor mij was dat geen probleem. We hebben voorheen al veel kerken, synagogen en moskeeën bezocht. Dus was ik wel ergens tevreden.

Even uitrusten tijdens het bezoek.

In de plaats werden we nog naar een woning uit de Ottomaanse tijd gebracht. Een mooie constructie.

Nieuwer stadsgedeelte van Sarajevo.

Gisteren stond het centrum met het oude stadsgedeelte op ons programma. Vandaag hebben we het nieuwere stadsgedeelte op ons programma. Vooral de recente tragische geschiedenis komt aan bod. Een twintigtal jaren geleden stond Bosnië Herzegovina dikwijls in het nieuws. Jammerlijk was dit niet altijd positief. Daarom is het een aangename kennismaking om te ervaren hoe dit land nu een stabiele en positieve evolutie heeft doorgemaakt.

Eeuwigdurend vlam en de verschrikkelijke groentemarkt.

Tot slot hebben we even door de oude stadswijk gewandeld tot aan de eeuwigdurende vlam. Deze vlam herinnert nog aan de verschrikkelijke oorlog 1992-1995 en de moeizaam tot stand gebrachte vrede. Iedereen herinnert zich nog wel de verschrikkelijke bombardering in februari 1994 van de groentemarkt, waarbij er 69 burgerslachtoffers gevallen zijn.