Dag 10 - Zabljak - Durmitor NP - Sarajevo

Programma dag 10:

• Durmitor Nationaal Park
• Black Lake / Crno Jezero 
• Tara river canyon

Voorlaatste dag van de rondreis.

Zoals topsporters hebben we onze terugkeer naar huis voorbereidt door op hoogte te slapen. Dit om rode (of witte) bloedcellen aan te maken. Ik weet dat niet goed. We hebben 1 nacht geslapen op 1450 meter hoogte in het hart van het Durmitor Nationaal Park. Het vertrek vanuit Zabljak was gepland om  09:00 uur om ons programma verder af te werken. 

Hotel in Zabljak

Durmitor Nationaal Park.

Zabljak is het wintersportcentrum van Montenegro. Dat blijkt uit de hotels die hier gebouwd werden. Het hotel ligt op 2 km van het Durmitor NP. Het Durmitor Nationaal Park omvat een spectaculair landschap van hoge bergen die met pijnbomen begroeid zijn. De steile kliffen duiken naar beneden in de 1000 meter diepe Tara Canyon waar de gelijknamige rivier doorstroomt. Op het massief zijn er 23 bergtoppen met hoogtes van meer dan 2300 meter. Je vindt er de hoogste pieken van Montenegro.

Het water in het Crno Jezero of Zwarte Meer staat laag.

We maken een wandeling rond het zwarte meer.

Crno Jezero of Black Lake.

We maken een wandeling van 5,6 km rond het meer van 9:10 tot 11:30 uur. Dit pittoreske meer wordt omgeven door torenhoge dennen. Het meer is erg diep, men spreekt van 50 meter, waardoor het water behoorlijk koud kan zijn. Het is een geweldige plek om af te koelen tijdens de hete zomermaanden.

We maken een wandeling rond het Zwarte Meer / Crno Jezero 

Wandeling rond het Crno Jezero, het Zwarte Meer

Het Crno Jezero meer dat op 1418 meter hoogte ligt.

Wandeling rond het Crno Jezero of het 'Black Lake'.

Tara canyon.

We hebben de vorige dagen steeds schitterend weder gehad, met temperaturen rond de 30° en een schitterende blauwe lucht. Het weder is aan het veranderen. Wolken aan het firmament en een 10° koeler. Meer meeval kan men niet hebben. De terugkeer naar Sarajevo is door het Durmitor NP langs een 'scenic route'. Heel zeker de de mooiste route van Montenegro. In Europa is het bij de mooiste routes. Een baan(tje) van slechts één rijvlak. Maar wat een adembenemede route. Onvergetelijke en onvergelijkbare spectaculaire en woeste bergtoppen. Tijd om nog enkele groepsfoto's te nemen.

Buschauffeur Malik, lokale gids Silvije en Hobo reisleider Johan.

Onze buschauffeur nam niet de snelste route maar wist ons te verassen met een spectaculaire en schitterende weg door het Durmitor Nationaal Park.

Durmitor NP, fotostop.

Hobo Reisgezelschap van de rondreis door Bosnië-Herzegovina en Montenegro.

Tara.

De langste rivier van Montenegro, het diepte ravijn van Europa, het op één na diepste ter wereld. Meer dan 158 km kronkelt de Tara door het Montenegrijnse landschap, slijpt zich een weg door de rots en dondert met vele stroomversnellingen richting Bosnië. Het is de diepste Europese canyon, en na de Grand Canyon de diepste ter wereld. Voldoende reden om de Tara tot Werelderfgoed uit te roepen. Vanaf Bosnië wordt ze de Drina genoemd, die door de Nobelprijswinnaar voor literatuur Ivo Andric in zijn boek 'De brug over de Drina' werd vereeuwigd. De woeste Tara wordt door de Montenegrijnen  de bijnaam 'Tranen van Europa' gegeven.

Nog wat haarspeldbochten tot aan de brug over de Drina.

Grensovergang van Montenegro.

Na 70 km en om 14:30 uur bereiken we de grens van Montenegro. Het grensplaatsje noemt 'Scepan Polje', moeilijk terug te vinden op de landkaarten. Wij hebben het dankzij de chauffeur toch gevonden. De grenscontrole is een leuke ervaring om in 2021 in het vredige Europa nog zulke toestanden mee te maken. Gelukkig kent onze chauffeur de geplogenheden. Met het overhandigen van enkele flessen drank en wat mondvoorraad worden de grenscontroleurs gunstig gestemd. We moeten allen uitstappen, op een rijtje gaan staan als kleuters, en na goedkeuring mochten we verder.

Grensovergang met Bosnië-Herzgovina.

Hier kwam de politieagente op de bus alle inzittenden verifiëren. Na 5 minuten was alles goedgekeurd en mochten we Bosnië Herzegovina binnen. De baan veranderde in een erbarmelijke toestand. Gravel en kuilen in het asfalt. Gelukkig hadden we een ervaren chauffeur en verliep alles veilig.

Schitterende route door het bergmassief.

Wilde paarden in het Durmitor NP voelen zich er thuis en vinden het gras lekker.

Schapen houden van de natuur in het Durmitor NP.

De schaapsherder lag en beetje verder op zijn rug in het gras. Hij gebruikt de modernste technologie om zijn schapen te volgen. Hij bestuurde een drone.

Rotsmassieven van het Durmitor NP.

Drina river.

Direct na de grens met Bosnië Herzegovina is er dit welkom bord. Rare Balkan situaties.

Motel Brioni in Foca.

Lunch in Motel Brioni in Foca.

We zijn 100 km na het vertrek uit Zabljak en het is 15:30 uur dat we een eerste leuk en mooi restaurant tegenkomen. Hier kunnen we een snelle lunch nemen. Om nog een snelle maar degelijke lunch te nemen wijken we even af van de kortste en snelste route. We verlaten de M20 om een vijftal kilometer richting Foca  te rijden.  Daar is er een mooi motel restaurant 'Motel Brioni'. We bestellen er allen dezelfde schotel. Alhoewel we kunnen kiezen uit 2 verschillende soepen. Smakelijk en een snelle bediening. Om er te geraken, rijden we over de rivier Drina.

Motel Brioni.

Sarajevo.

Het is om 18:25 uur dat we na 183 km toekomen in ons hotel in Sarajevo. Het laatste diner hebben we dan nog genomen in het oude stadsgedeelte op slechts 5 minuten wandelen van het hotel.

Voorlaatste dag, nog een diner in een restaurant in het oude stadsgedeelte.

Route van Zabljak naar Sarajevo.